MEMLEKETİM / KARS
Üç tarafı su ile kaplı yurdumun
dört tarafı dağla kaplı olan memleketim
ne tozu dumanı eksik olur ne karı boranı
yazın sıcağı karartır insanı kışın ayazı
Allah'ı bilmem ama Devletin defterden sildiği yer sanki
alnına mührü olmuş kara yazı
meşhurdur kaşarı, balı, kazı
Hangeli, Haşılı, boz başı
hele varsa çekmesi evelik aşı yanında da lavaşı
gör o zaman nasıl kucaklıyor gardaş gardaşı
Köylüsünün yarenidir çülüngü, bırışgası, gaşgası
ocağından eksik olmaz dolu dolu boşgası
çıkıp kaleye şehr-i endam edersin
lapa lapa düşen karı seyredersin
Demir köprüden, taş köprüye uzanıp
soluğu dere içinde bulursun
hele bir de hastane yokuşu var
bindin mi kızağa
Kars çayının o kristal buzu karşılar seni
tutabilene aşk ola
çocukluğumuzdu, gençliğimizdi, aşkımızdı
Sukapısı, Bayrampaşası, Bülbülü,
Ortakapısı, Kaleiçisi, Yenimahallesi,
ilkokulu, ortaokulu, lisesi
narindi kızları can yakardı edaları, işvesi
bir kültür şehriydi
tiyatrosu, sineması, balesi
hiç eksik olmazdı akıllısı delisi
Ekosu, Durdağısı, Alisi
Dirgen Kemali, Ballosu, Emirşahı
vardı bir de felsefeci Soysalı
tavukcu Umudu, kemik tarakcısı,
nasıl unutulur yumurta lavaşcısı
caddesinde yürüdüğünde selamsız geçilmezdi
hiç bir esnafın çayı eksilmezdi
alış verişlerde çek senet kart olmazdı
çünkü her şey nisiyeydi
herkes memmet ağaydı mutlaka bir gün öderdi hesabı
komşulukların kapısında kilit olmazdı zil çalmazdı
bütün misafirlikler çat-kapıydı
komşuda pişen komşuya düşer
kadınlar mutfak pencerelerinde türküler söylerdi
Kirkit gibi kızlar, tığ gibi delikanlılar
asaletin resmini çizerdi
kimse kimseye yan gözle bakmaz
yan gözle bakanı hoş karşılamazdı
herkes parayı değil büyüğü sayardı
sevginin ana yurduydu
dil din ırk kardeşliği vardı
kimse kimsenin sırtı yere gelsin istemezdi
yeter ki yüzü yere gelmesin diye mücadele ederdi
Ahh harman yeri sarı başak tarlalarıyla süslü şehir
şimdi her yanın çıplak her yanın yalnızlık.
Yakup kurt